When I give webinars or training on topics about wellbeing, communication or leadership I often share my mantra of “stop-pause-reflect.” Usually, the people in my audience all have a very busy schedule and they feel as if they are putting out fires all day long. Numerous calls, too many meetings, too many emails. They feel overwhelmed. And I have to admit, sometimes I do too.

I have learned that pausing to reflect is not a privilege but a must. Consciously taking a moment to stop, take stock and reflect on what is happening can be quite illuminating. We can then see more clearly what is really important, what drives us and what keeps us busy. It can help us to make better choices to stay on course in the right direction.

Taking time to reflect creates greater self-awareness and helps us to separate our own perception from a situation as an objective observer. It allows us to notice our thoughts and feelings and become aware of our internal stories. We can then shift from reacting blindly to responding thoughtfully.

 

It is not so easy

Reflection is important and valuable, but it turns out it is not so easy. First of all, we have to make time for it.  We really have to schedule time for this in our calendar, otherwise, it is not going to happen and we will be consumed by the everyday tasks as usual. We might forget that time is our most valuable asset in life, we cannot get it back once it is spent. We should choose wisely how we spend it. Do we manage our agenda or does our agenda manage us?

Secondly, it can be quite challenging because true reflection can bring more to the surface than just the beautiful things of life. If we take time to stand still, we will also see annoying ripples.

Standing still requires listening. Investigate what’s really going on, and what is below the waterline. Reflection is especially necessary for critical moments when frustration rises and patience decreases. It might be exactly that time when we feel we do not have time to reflect.

 

A complex world

Our world has become very complex. There are no easy answers for all the challenges we are facing. There is no one-size-fits-all solution, no unambiguous vision. A decision taken today may be outdated tomorrow.

So where does that leave us? Should we just give in? Or should we accept the inconvenience of reflection and accept the discomfort to discover what really matters? And can we then, in that place of vulnerability, truly connect with each other? Can we find the courage to have real conversations about our needs and expectations and at the same time be curious about the needs and expectations of others?

If we truly want to see and feel what is going on below the waterline, we have to be willing to accept that discomfort. We have to be willing to ask difficult questions.

Maybe it is more important to investigate a question – from ourselves or from others – rather than providing an answer….

Taking time to reflect, to stop, pause and reflect, has many benefits. We learn from our mistakes, we become wiser, and we become more compassionate for ourselves as well as for others. And I do feel that in the current challenging environment we could do with more compassion and more wisdom.

Read more about Inge Beckers and her other articles HERE

 

‘We Are The Positive Psychology People’

 

Stop, Pauzeer en Reflecteer

Als ik webinars of trainingen geef over onderwerpen over welzijn, communicatie of leiderschap, deel ik vaak mijn mantra van “stop-pauzeer-reflecteer”. Meestal hebben de mensen in mijn publiek een erg druk schema en hebben ze het gevoel dat ze de hele dag brandjes aan het blussen zijn. Talloze telefoontjes, te veel vergaderingen, te veel e-mails. Ze voelen zich overweldigd. En ik moet toegeven, soms heb ik ook dat gevoel.

Ik heb geleerd dat stilstaan om te reflecteren geen voorrecht is, maar een must. Bewust een moment nemen om te stoppen, de balans op te maken en na te denken over wat er gebeurt, kan heel verhelderend zijn. We zien dan beter wat echt belangrijk is, wat ons drijft en wat ons bezig houdt. Het kan ons helpen om betere keuzes te maken om op de juiste weg te blijven.

De tijd nemen om na te denken creëert een groter zelfbewustzijn en het helpt ons om als een objectieve waarnemer onze eigen waarneming te scheiden van een situatie. We kunne zo beter onze gedachten en gevoelens op merken en ons bewust te worden van onze interne verhalen. We kunnen dan overschakelen van blindelings reageren naar bedachtzaam reageren.

 

Het is niet zo gemakkelijk

Reflectie is belangrijk en waardevol, maar blijkt niet zo eenvoudig. Allereerst moeten we er tijd voor maken. We moeten hier echt tijd voor inplannen in onze agenda, anders zal het niet gebeuren en worden we als vanouds opgeslokt door de dagelijkse taken. We vergeten misschien dat tijd ons meest waardevolle bezit in het leven is, eenmaal we onze tijd besteed hebben kunnen we die niet terugkrijgen. We moeten dus verstandig kiezen hoe we onze tijd besteden. Beheersen wij onze agenda of beheert onze agenda ons?

Ten tweede kan het behoorlijk uitdagend zijn, omdat echte reflectie meer aan de oppervlakte kan brengen dan alleen de mooie dingen van het leven. Als we de tijd nemen om stil te staan, zien we ook de vervelende dingen in ons leven.

Stilstaan ​​vraagt ​​om luisteren. Om te onderzoeken wat er werkelijk aan de hand is, wat zich onder de waterlijn bevindt. Reflectie is vooral nodig op kritieke momenten wanneer onze frustratie stijgt en ons geduld afneemt. Het kan precies dat moment zijn waarop we het gevoel hebben dat we geen tijd hebben om stil te staan.

 

Een complexe wereld

Onze wereld is erg complex geworden. Er zijn geen gemakkelijke antwoorden voor alle uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd. Er is geen one-size-fits-all oplossing, geen eenduidige visie. Een besluit dat vandaag wordt genomen, kan morgen achterhaald zijn.

Dus wat doen we dan? Moeten we gewoon toegeven? Of moeten we het ongemak van reflectie accepteren om te ontdekken wat er echt toe doet? En kunnen we dan, op die plek van kwetsbaarheid, echt contact met elkaar maken? Kunnen we de moed vinden om echte gesprekken te voeren over onze behoeften en verwachtingen en tegelijkertijd nieuwsgierig te zijn naar de behoeften en verwachtingen van anderen?

Als we echt willen zien en voelen wat er onder de waterlijn gebeurt, moeten we bereid zijn dat ongemak te accepteren. We moeten bereid zijn om de moeilijke vragen te stellen.

Misschien is het belangrijker om een ​​vraag – van onszelf of van anderen – te onderzoeken dan een antwoord te geven….

De tijd nemen om na te denken, te stoppen, te pauzeren en te reflecteren, heeft veel voordelen. We leren van onze fouten, we worden wijzer en we worden meer compassievol, zowel voor onszelf als voor anderen. En ik heb het gevoel dat we in de huidige uitdagende omgeving best wel wat meer compassie en meer wijsheid zouden kunnen gebruiken.

Find out more about positive psychology courses and training at 

Share This